Öğretmenlik mesleği insanlık tarihi kadar eskidir. Ülkemiz 150 yıllık bir öğretmen yetiştirme deneyimine sahiptir.

Öğretmen yetiştirme uygulamasına ilk olarak Selçuklularda rastlıyoruz. Daha sonraki tarihlerde özellikle Osmanlılarda din ağırlıklı eğitim verilmesi için öğretmen yetiştirildiğini görüyoruz. Tazminat döneminde öğretmenin kendine ait meslek okullarında yetiştirilmesi uygulamasının başlatıldığını, Cumhuriyet yönetimine kadar değişik modellerle ve okullarda öğretmen yetiştirildiğini görüyoruz.

Cumhuriyet yönetimi ile birlikte eğitim-öğretim alanında yaşanan yenileşmelere paralel olarak öğretmen yetiştirmede de yenilikler ve gelişmeler ortaya çıkmıştır. Köy Enstitüleri ile sürdürülen öğretmen yetiştirme politikası, köylünün kalkındırılma projesine uygun olarak geliştirilmiştir. Burada yetişen öğretmenlerin köylü ile özdeşleşen daha otantik bir işleve ve kimliğe sahip olduğunu söyleye biliriz. Köy enstitülerinden öğretmen yetiştirmenin yaparak yaşayarak öğrenmeye yönelik olumlu bir atılım olduğunu, ülkenin kalkınmasında bu okullarda yetişen öğretmenlerin önemli katkılarının olduğunu görüyoruz. Daha sonraki yıllarda çeşitli siyasal nedenlere bağlı olarak bu okulların kapatılmasının ardında, Yüksek Öğretmen okullarının devreye konduğunu, bunun sonrasında ise öğretmen okulları, öğretmen yetiştiren fakülteler ile eğitim enstitülerinin öğretmen yetiştirmeye kaynaklık yaptığını biliyoruz. En son 1982 yılında yapılan değişiklik ile bu kurumlar tamamen üniversitelere devredilerek YÖK’ e bağlanmıştır.